Al in 1998, de dag voor LBL, kwam jij in mijn fiets bestaan. Vanaf het eerste moment was ik verkocht. Jij ook, aan mij. De weken voordat ik je eindelijk kon komen ophalen duurde lang. Samen met Piet, mijn fiets compaan, die je tweelingbroer had aangeschaft, telden wij de dagen af. De eerste rit op jou, een andere zit, was opwindend. Wanneer jij voorbij reed, met mij erop, draaiden andere fietsers het hoofd ten teken van respect. Jij kwam niet zomaar in mijn fietsers bestaan. In 1999 was het plan om samen met jou de Marmotte te wagen. Een droom die ik voorzichtig had gekoesterd maar nooit voor reëel had gehouden. Jouw komst was de onvoorbiddelijke voorbode van mijn “fietser” worden. 7 Marmottes, een Maratona, 2 Őtzthaler’s, ettelijke kleine Franse cyclo’s, een vijftigtal LBL’s, Tilff’s en natuurlijk(!) Krieks hebben we samen gereden. En wedstrijden, koersen! En niet te vergeten de honderden tochten – alleen wij samen – in het Zeeuwsche, waar wind, vlakke weg jou Italiaanse aard niet konden aantasten. Het hoogtepunt bleek te liggen tijdens Marmotte 2002. In de kou, veel regen en wind reden jij en ik onze beste tijd op onze beste dag. Beheerst én trillend van de kou en inspanning. 200 meter voor de finish op de Alp barstte de emotie wild en ongeremd vanuit mijn maag naar mijn keel en kop. Janken, nee, net niet. Beheersing is in het zoeken naar de uiterste grens een kenmerk van het echte talent, een raspaard zoals jij er een bent en waar ik op jouw gezeten, aan heb mogen proeven. Het is alsof je een wil, een geest hebt die mij heeft beroerd. Helaas, dat is een echte fictie. Gelukkig ben je maar een stuk staal. Zonder besef, zonder herinnering, zonder doel. Want anders had je mij al lang geleden afgeworpen en niet op je zadel kunnen verdragen.Na 8 jaar trouwe dienst nog eenmaal in Italiaanse zon aan de Adriatico bij Pescara.
Pinarello Stevio, staal. 53 – 39 / 13 -26.